कुरो र सन्दर्भ कविताको छ, कवि भावको गङ्गामा बहेर सिर्जनामा मग्न हुँदा अक्षरसँग खेल्ने गर्दछ । अक्षरबाट शब्द र शब्दहरूको सुन्दर संयोजनबाट बृहत् अर्थलाई बोकेर कविताको प्रारूप बन्दछ । जुन प्रारूपलाई नै कविता भनिन्छ, यो भयो सर्वविदित कुरो ।
कविताको रूप वा प्रारूपलाई हेर्दा भुईंमान्छेदेखि पढेलेखेका विद्वानले रच्ने सिर्जनाको विकास क्रममा विभिन्न उपविधाहरूको क्रमिक विकास हुँदै आएको छ । यसको केही विदेशी स्वरूपलाई पनि आगन्तुक विधाका रूपमा स्वीकार गरेर हाल लेखन अध्ययन हुँदै आएको तथ्यलाई नकार्न सकिँदैन । जस्तै रुवाइ, सवाई, शेर (मुक्तक), गजल, लामा र लघुकवितालाई यस अन्तर्गत लिन सकिन्छ । यसबारे हाम्रा विज्ञ पाठकहरू विदितै हुनुहुन्छ ।
हाल सञ्चार माध्यम र सामाजिक सञ्जालको विस्तारले पनि कविताको अन्य उपविधाहरूलाई पाठकसामू आउन सहज भएको छ । बाछिटा, छेस्का, टुक्का, पञ्चाङ्ग, उदक, केस्रा, हाईकु (सेन्यो) आदि उपविधाहरूले छिटै लोकप्रियता पाएको छ । यस विषयलाई आगामी अङ्कलाई थाँति राख्ने र क्रमशः ।
अन्त्यमा, रङ्गीन पर्वको रुपमा हरेक वर्षको फागुन पूर्णिमामा मनाइने फागु पर्वको हाम्रो सम्पूर्ण शुभेच्छुक पाठकहरूमा हार्दिक मंगलमय शुभकामना व्यक्त गर्दछौं ।
अङ्क १८ पढ्न र डाउनलोड गर्नका लागि
No comments:
Post a Comment