शनिबार साहित्य

के तपाई विदेशमा हुनुहुन्छ?

के तपाई विदेशमा हुनुहुन्छ?
पुस्तक, पत्रपत्रिका प्रकाशन गर्ने सुअवसर ‍‍‍‍--------- विदेशमा बस्ने नेपालीहरुले आफ्ना रचनाहरुलाई कृतिको (पुस्तकका) रुपमा कथा संग्रह, कविता संग्रह, उपन्यास लगायत पत्र-पत्रिका समेत प्रकाशित गर्नका लागि सर-‍सल्लाह साथ प्रकाशन सम्बन्धी सम्पूर्ण कार्यका लागि हामीलाई सम्झनुहोस् । trichandra.shrestha@gmail.com

Tuesday, March 26, 2024

कविता संसार मासिक अङ्क ८ (सम्पादकीय)

 

कविताको त्यो गीति तरङ्ग

हरेक वर्षको मार्च २१ अर्थात् चैत्र ८ गते विश्व कविता दिवस मनाउँछौ । यसले समाजमा आफ्ना आवाज बुलन्द गर्दै आइरहेका छन् । यसको शक्ति र तागतले मै हुँ भन्नेलाई पनि बाँकी राखेका छैनन् । जुनसुकै आन्दोलन र जुलुस हुँदा कविता त्यहाँ एक सशक्त माध्यम बनेका हुन्छन् ।  


आजका हरेक परिस्थिति र घटनाक्रममा कविता त्यसका लागि गतिलो हतियार हुन् । जो बाट केही पनि बचेका छैनन् । यसरी नै हाम्रा प्रसिद्ध कविहरुका कविता गीत बनेर बाँचेका छन् । महाकवि देवकोटाको यात्री कविता भनौं । त्यसरी नै सिद्धिचरण श्रेष्ठको मेरो प्यारो ओखलढुङ्गा, माधव घिमिरेको मालती मंगले, भानुभक्त आचार्यको रामायण, मोतिराम भट्टको यतिसम्म गरे-गरे..., लेखनाथ पौड्यालको पिँजडाको सुगा, गोपालप्रसाद रिमालको रातो र चन्द्र सूर्य... आदि कविताहरु स्वरले भरिएका छन् । यसबाट कविताको उत्थान र विकासमा ठूलो टेवा पुगेका छन् । यिनै स्वरले कविता जीवन्त बनेको छ । निश्चय पनि गीतले कवितालाई उठाइ दिएको छ । जुन शब्दहरु गीत भएर सबैको ओंठमा झुण्डिएको छ ।


अन्तमा, कविता संसार नववर्षमा नयाँ सोचका साथ आउने तर्खरमा छ । यो वर्षजस्तै आगामी वर्षमा पनि तपाईंहरुको साथ र सहयोग सदैव पाउने आशामा छौं । त्यो निरन्तर बढ्दै जाने छ त्यसबाट हामीलाई एक आपसमा बाँधेर राख्ने छ । हामी बीचको जुन माया र सद्भाव छ । त्यसले हामीलाई एउटा नयाँ ऊर्जा थपिदिने छ ।

अङ्क ८ पढ्न र डाउनलोड गर्नका लागि

Friday, March 22, 2024

भावना मञ्जुको दुई कविता


ईश्वर  

छाै काहाँ तिमी भेटिन् काहीँ पैसामा खाेजें धाममा खाेजें शान्ति मिल्ला भनी तिमीलाई राेजें जब जब भयाे माया र विश्वासमा घात आफ्नै मनलाई साेधें कति दुख्छस् तँ मनले जवाफ दियाे म तिम्राे ईश्वर हुँ कताकता भाैंतारिएर मलाई कष्ट दिन्छाै मलाई खुसी राख म सबै कुरा सहज गरिदिन्छु दुखाउँछाै मलाई अनि टेक्छाै धाममा चढाउँछाै फूलपाती, अक्षता र पैसा आफ्नै काममा मन खुसी नभई कसरी खुसी बर्षात् गराऔं जलेकाे मन लिएर भित्रभित्रै कति अश्रुधारा बर्साऔं पहिले आफूलाई चिन निहाल धर्मकाे नाममा मेराे प्रयाेग गरी कसैलाई हिंसा नगर जहाँ मन मिल्छ भावनाकाे कदर हुन्छ त्यहाँ त्यहाँ पाउँछाै मलाई जातमा हैन् दिलमा धर्म राख आफ्नाे सन्तानकाे खुन र पराईकाे खुन छुट्टयाएर दु:खी बनाउँछाै आखिर एउटी आमाकाे परित्याग बराबरी हुन्छ हरेक खुनमा तिनै आमालाई ईश्वर मान जसले याे रमणीय फूलबारीमा ल्याइ हरेक सुगन्धमा तिमीलाई सकेजति कदम चाली अघि बढाइन् उनलाई सम्मान र ईज्जतले भर मायालु शब्दले आमा भनी बोलाऊ म त्यही मुस्कुराइरहेकाे हुनेछु मलाई पनि मेरी आमाले नै जन्म दिइन् सत्ययुगमा मेराे शक्ति थियाे अहिले तिम्राे शक्ति छ बुझेर कदमहरू चाल अहिंसालाई मनबाटैै फाल म सदैव यस्तै मनुष्यकाे पासमा रहन्छु खुसी मिलाेस् सबैमा म यतिनै कहन्छु हेर ! म त हरेक मनुष्यकाे मनमनमा रहन्छु निहालिरहन्छु पैसामा र धाममा नखाेज्नु मलाई म हुँ तिम्राेे संरचना मानवीय स्वरूप तिमी मात्र खाेल हाै बाेक्रा हाै म हुँ गुदी ईश्वर !

मुरारीराज मिश्रको पाँच प्रार्थना

 

  1                             

मुठ्ठी कसेर आयाैं जगमा, जानु छ मुठ्ठी फुकाई ।
गर्नु छ व्यर्थ तेराे मेराे, लानु के छ र भाइ !! शिक्षालय हाे जीवन हाम्रो, चल्छ नित्य सिकाइ ।
`मै हुँ ज्ञानी, मै हुँ जान्ने´ घमण्ड ब्यर्थ छ भाइ ।। कलुषित मनले धर्म कमिन्न, दिनहुँ मन्दिर धाइ ।
परपीडा नै पाप कर्म हाे, बिर्सनु हुन्न है भाइ ।। प्रेमभावले बाेलाैं सबसँग, यही हाे ठूलाे कमाइ ।
अरुको मनमा स्थान बनाइ, जानु पर्दछ भाइ ।। पूर्वजन्मकाे पुण्यकर्मले, मानवचाेला पाइ । `कर्म´ लिएर पर्दछ जानु, जीवन यै हाे भाइ ।। सेवा गर्दै दीनदुःखीकाे, दिन बिताेस् रमाइ`
जति छ शेष, त्यै हाे विशेष, जीवन बुझ है भाइ ।। चाैरासीकाे चक्र पुरा गरी, मानवचाेला पाइ ।
व्यर्थ नफालाैं जीवन आफ्नो, मर्नु पर्दछ भाइ ।।


  2                              

बाहिर निस्कि, ए मन मुर्ख, च्याति भ्रमकाे पर्दा । व्यर्थ छ गर्नु, तेराे मेराे, के छ र लानु मर्दा ।। आँखाहरुले, देख्छन् जति ती, सारा सेरोफेरो । मुढ ए मन तँ, ठान्छस् किन, याे हाे सबै नै मेराे ।। हाेला पछुतो अन्तिम बेला, काल अगाडि सर्दा । व्यर्थ छ गर्नु, तेराे मेराे, के छ र लानु मर्दा ।। ठूलो-सानाे, धनी-गरीब, भ्रम हाे दृष्टिकाे मात्रै । हात पसारी जानु छ सबले, ओढि सेताे कात्रै ।। गरे सुकर्म, सजिलो हाेला, वैतरणी नदी तर्दा । व्यर्थ छ गर्नु, तेराे मेराे, के छ र लानु मर्दा ।।
 

Tuesday, March 19, 2024

लघुकथा संसार मासिक अङ्क १० (सम्पादकीय)

 विसङ्गति र सुनपानी

यतिखेरको मौसम आन्दोलनरत छ । सडकदेखि सदनसम्म यसकै लहरले तरङ्गीत भएका छन् । हरेक क्षेत्रमा विसङ्गति र बेथितिले जरा गाडेको पाउँछौ । चोखो भनेको यहाँ आज केही देखिएन । यस्तो परिस्थितिमा को बाट के आशा राख्ने हो, यो प्रश्नले हरेकको माथिङ्गल घुमाएको छ ।

यहाँ के हुन लागेको हो, कसैले भेउ पाउन सकेको छैन । यस्ता घटनाले हरेकलाई सन्त्रासपूर्ण जीवन जीउन वाध्य तुल्याएको छ । यहाँ कसैको आश र भर पर्नुपर्ने कोही भए जस्तो लागेन । यिनै कारणले विदेश हिड्नेहरुको लर्को दिन प्रतिदिन बढ्दै गइरहेका छन् । यसलाई बेलैमा रोक्न सकेन भने भोलि भयावह स्थिति आउन सक्दछ । यसतर्फ सचेतना  पनि देखिँदैन, किन हो?

यो हाम्रो वाध्यता हो या विवशता के हो? यसको निर्क्यौल गर्न हामी चुकिरहेका छौ । यसबारे किन कसैले चुँक्कसमेत बोलेका छैनन् । हरेकले आज देश छोड्न कुनै संकोच नमानिकन निस्फिक्री हिँडेको देखिन्छ । तीमध्ये कतिजना भोलि स्वदेश सम्झेर फर्किने हो, त्यसका लागि हातका औंला नै काफी होला ।

अन्तमा, लघुकथा संसार तपाईंहरुको अपार मायाले निकै पुलकित भएका छौं । यसकै परिणामले यहाँसम्म यात्रारत गर्न सफल भयौं । आगामी दिनहरुमा ऊर्जासहित उपस्थित हुन तयारीसाथ लागि परेका छौं । आशा छ, नयाँ दिनमा नयाँ सोचका साथ केही गर्न प्रेरणा दिने ठानेका छौं ।

 अङ्क १० पढ्न र डाउनलोड गर्नका लागि