फरक यत्ति हो भाइ तिमी र ममा
जेठो छोरा भएकोले बाबा र आमाको दु:ख देखें र सकि नसकि चुहिएको छानाको घामपानी छेकें समयभन्दा अगाडि नै वाध्यता र कर्तव्यको घनले हान्यो र यसरी आजको यो आकारमा ढाल्यो मलाई तिमी मालिक बन्यौ म गुलाम बनें परदेशमा फरक यत्ति हो मेरो भाइ तिमी र ममा मैले मेरो कर्तव्य देखें तिमीले अधिकार देख्यौ बाको दु:ख देखें तिमीले यसैलाई भार देख्यौ हो तिमीले औपचारिक शिक्षा लियौ मैले व्यवहारिक ज्ञान पाएँ पढेर ज्ञान र प्रमाणपत्र लियौ तर मैले अनुभव र आत्मसम्मान पाएँ तिमी भावनाको कुरा गर्छौ म यथार्थपरक बस मेरो भाइ तिमी र ममा यत्ति हो फरक तिमी अरूलाई आफू राम्रो देखाउन केही गर्छौ म आफूभन्दा आफ्नोलाई राम्रो बनाउन केही गर्छु तिमीले आफैलाई विद्वान भनेर स्वघोषित गर्छौ संवेदना, भावना र समाजसेवा भनेर परिभाषित गर्छौ तिमीले त्यति धेरै पढेर पनि कहिल्यै बोध गरेनौ मेरो भावना र संवेदना केही बुझेनौ सधैं मैले सम्झें आफन्त दिदीबहिनी र भाइ कमाउने भएपछि सम्झियौ सबैलाई पराई वचनको तिखो वाणले छातीमा रोपेका छौ त्यतिले नपुगेर त्यहीँ घाउमा नुनचुक छरेका छौ धन सम्पत्ति र प्रमाणपत्रको घमण्ड गरेका छौ हामीबाट दिन प्रतिदिन टाढा- टाढा सरेका छौ तिमीलाई आज अहँकारले छोपेको छ अनि घमण्डको बादलले ढाकेको छ आफ्नो छातीमा हात र आत्मालाई साक्षी राखेर मात्र एक फेर म याने कि दाइ भएर सोची हेर मैले मेरो भविष्य हैन, भाइबहिनीको हेरें आफ्ना आकांक्षाहरूलाई निमोठोर सेरें सायद मेरो यहीँ थियो होला मुख्य गल्ती दिएँ तिम्रो लागि बनाएर खाली मेरो खल्ती तिमी केवल ‘म’ भएर एकवचनमा बाच्यौ म सधैंभरि ‘हामी’ भएर बहुवचनमा बाँचेँ जस्तै धेरै फरक छ आकाश र जमीनमा फरक यत्ति हो मेरो भाइ तिमी र ममा मेरो भविष्य सुनिश्चित नगर्नु मेरै गल्ती भयो सायद म ‘म’भएर नबाँच्नु मेरो महाभूल भयो भाइ भनेर विश्वास गर्नु नै धेरै गल्ती भयो तिम्रो वचन मेरो मुटुमा आज शूल भयो फरक यत्ति हो मेरो भाइ तिमी र ममा कोख एउटै हो काख एउटै बाबा र आमा ! तर पनि धेरै …फरक छ म र तिमीमा तिमी पढेलेखेका छौ म औपचारिक शिक्षाबाट वञ्चित छु तिमी युवा छौ, म समय र दु:खले पाकेको छु तिमीसित जोस जाँगर छ, म थाकेको छु हो मेरो भाइ धेरै फरक छ तिमी र ममा तिमीले भने जस्तै धेरै भिन्नता छ तिमी र ममा । -हालः काठमाडौँ
No comments:
Post a Comment